Türkler, Islam ile müserref olduktan sonra da sosyal yasamlarinda musikiye gerekli önemi vermisler, bircok musiki formunda eserler ortaya koymuslardir. Hz. Muhammedin sas. Bilal-i Habesyi ezan okuma ile görevlendirmis olmasinin ve Kuran-i Kerimin güzel sesle okunmasi hakkinda tavsiyelerde bulunmus olmasinin din musiki geleneginin olusmasinda etkili oldugunu söyleyebiliriz. Ses ve nagme süphe yok ki Allahin insana bahsetmis oldugu lütuflarindandir. Bir tedavi araci olarak kullanilmasindan tutun da duygu ve düsüncelerin ifade edildigi bir arac olmasina varincaya kadar musiki, insan hayatinda yadsinamayacak bir yere ve öneme sahip olmustur. Iyilik ve kötülügün esyanin dogasinda olmadigini, kullanilis amacinin iyiligi ya da kötülügü belirledigini söyleyebiliriz. Insanin sanindan olan musikinin hangi niyetle kullanildigi önemlidir. Musikinin de sesin yaraticisi ve gercek sahibi adina, Onun tefekkür edilmesi ve zikredilmesi niyetiyle kullanilmasinin daha anlamli ve dogru oldugunu düsünmekteyiz. Elinizdeki bu kitapta, akademisyen bestekar Kubilay Kolukirikin bestelemis oldugu ilahi formundaki eserler yer almaktadir. Eserin, Türk Din Musikisi alanina katki sunmasi dilegiyle...