Can sikintisi, zekanin tatminsizligidir.

Arthur Schopenhauer
Can sikintiniz size bir sey anlatmaya calisiyor, kulak vermeyi bir düsünün.

Can sikintisindan ne pahasina olursa olsun kacariz. Sikilmak bizi huzursuz ve tedirgin hissettirir. Zaman akmaz, durgun ve renksiz bir göle dönüsür adeta. Yapacak bir seyler bulma umuduyla telefonla oynar, ayakkabi bagciklarini yeniden baglar, duvardaki fayanslari filan sayariz. Ne var ki bir seylerle oyalanip gecici süreligine sikilmaktan kurtulsak bile o bosluk duygusu geri gelip yakalar bizi.

Peki can sikintisini hemen kovalamak yerine onu dinlesek nasil olurdu

Iste bu sorunun pesine düsen Harvard Üniversitesinden psikologlar James Danckert ve John Eastwood bu kitapta can sikintisinin bir düsman degil, potansiyelimizi aciga cikarmak icin bir cagri oldugunu savunuyorlar Sikilan zihnimizin bize anlatmaya calistigi seyi durup dinlemeye basladigimizda, hayatla daha anlamli ve sahici baglar kurmaya basliyoruz, cünkü degismemiz gerektigini anliyoruz.

Can sikintisi bizi hayata katilmaya, harekete gecmeye cagiran bir sinyaldir. Bizi daha anlamli ve tatminkar eylemlerde bulunmaya iter. Nihayetinde cok önemli bir soru sordurur insana Acaba ne yapsam