Kadiyanligin bir mezhep olarak dogusunu gelismesini ve görüslerini ortaya koyabilmek icin gerek dünyanin gerek Islam aleminin siyasi ve ictimai sartlarini özellikle mezhebin dogdugu Hindistanin durumunu göz ardi etmemek gerekir. Zira din ve siyasi bir olayi ya da bunlardan dogan mezhep hareketlerini sosyal sartlardan ve bulunulan cografyanin özelliklerinden ayri düsünmek imkansizdir. Kadiyanlik de on dokuzuncu yüzyil Hint cografyasinin bir prototipidir. Maddi üstünlükleri ile bu cografyaya gelen gücler buranin sakinlerinden sadece siyasi egemenliklerini alarak kendilerine aktarmakla kalmamis; misyoner ordulariyla onlarin iman ve ruh dünyalarina el uzatir olmuslardir. Bu da kitlede olumsuz bir psikoloji dogurmustur. Kadiyanlik hemen hepsi de Islam kültür tarihinde daha önce söylenmis görüsleriyle bunlarin hem bozuk bir sentezi hem de gerek bunlarin gerek Hiristiyan misyonerliginin temsil ettigi görüslerin bir antitezidir.
