Het latijnse Enim is een staat van tussenstand. Het voegt twee delen aaneen. In de betekenis van 'immers' geeft het een werkelijkheid aan. Obiectum enim actus voluntatis est ratio sese gerendi libere electa. (Het object van de wilsdaad is immers een vrij gekozen gedrag.) Het geeft ook een staat weer van mogelijkheid. Nemo enim omnia potest scire. Men kan niet alles weten.

Galiber, de hoofdpersoon is zonder dat hij dat beseft Enim, de tussen persoon tussen twee werkelijkheden. Hij wordt het 'voegwoord' tussen diverse werkelijkheden en werelden in een verhaal dat altijd bestaan heeft en dat nu tot een chaos geleid heeft die door vluchtdekkers bijgeschaafd wordt.

Enim is een verhaal dat de oorsprong van het geheel en het bestaan en hetgeen dat daar plaats vindt tracht te verklaren. Waarom gebeuren bepaalde zaken, en kunnen die teruggedraaid worden? Is het wenselijk als gebeurtenissen te niet gedaan worden en wie of welke macht bepaalt die wenselijkheid. Als de werkelijkheid in een dimensie of een tijdvlak terug gedraaid wordt is dat een verrijking en als dat niet zo is, wat komt er aan dan uit die ingrepen handeling voort?.

.. en dan komen de woorden van de Andalusische dichter San Daniel ter hart...

'...En als bladeren, rottend in de goot liggen.

De banden verbrekend, wegdwarrelend, hard geworden en uitgedroogd,

hun weg toch vinden. Het leven blaast, blaast altijd weer

levens kapot.

het wordt herfst, herfst in mijn hart.'

Ik hoop dat dit boek u genoegen en inzichten geeft in het Enimschap.

Zijn wij niet allen een beetje Enim?