G¿ównym celem tej ksi¿¿ki jest zmierzenie i zweryfikowanie skuteczno¿ci bardzo tradycyjnych strategii przeprojektowania stanowisk pracy - takich jak wzbogacenie, rozszerzenie i rotacja - jako czynników ponownego zaangäowania w ¿rodowiskach redukcji lub opó¿nie¿ w kontek¿cie ogólnego kryzysu finansowego. Te strategie restrukturyzacji organizacyjnej by¿y zwykle zwi¿zane z potrzeb¿ tzw. zdecentralizowanych struktur. Jednak w kontek¿cie spowolnienia gospodarczego d¿¿enie do elastyczno¿ci nie b¿dzie ju¿ ich g¿ównym celem. Co wi¿cej, te procesy przeprojektowania miäy wyräny szczególny wp¿yw na kariery mened¿erów ¿redniego szczebla, którzy zostali zredukowani lub opó¿nieni. W zwi¿zku z tym i w wyniku braku pionowych mo¿liwo¿ci kariery, mened¿erowie ¿redniego szczebla, którzy prze¿yli, s¿ zazwyczaj mniej zadowoleni i zaangäowani, cierpi¿c na to, co jest ju¿ znane jako "syndrom ocaläego". Wcze¿niejsze badania miäy na celu analiz¿ reakcji ocaläych, a nie ocen¿ skuteczno¿ci strategii radzenia sobie z tymi szczególnymi objawami. Jest to kwestia, do której niniejszy artyku¿ stara si¿ odnie¿¿: Jaka jest rola przeprojektowania pracy i programów mobilno¿ci bocznej w odzyskiwaniu zaangäowania ocaläych mened¿erów ¿redniego szczebla?