Bir gece uçsuz bucaksiz bir sevmek çölünde, seraplara hanci olur, uzar yolum.
Yüregimde bir ukdenin vaveylalarini dinlerim.
Anlarim ki acisini her zerresi ile bütünlestirmis insanlar ay dogdugunda yasamaya baslar.
Basimi kaldirip gökyüzüne bakarim.
Milyon gezegenin birinde durur bir gece izlerim.
Ben severim!
Bir annenin çocuguna bakisindaki merhameti severim ve bir babanin tutamadigi gözyaslari güzel bir tuvale yapilan çirkin bir resim.
Ben onu da severim!
Milyon gezegenin birinden bakip gördügüm geceyi severim.
Gözümde canlanir bir hatira, bir sen...
Adini yildizlara veririm.
Ben severim.
Sevmenin sonsuz hissini içimde hissederim.
Sunu unutma sevdigim, sevmek öyle alti harf iki hece degil,
SEVMEK; milyon gezegen bir gecedir.