Bu kitap cagdas felsefenin mimarlari Foucault, Derrida, Agamben, Rancire ve Nancynin politik düsüncesinin
izini sürüyor. Foucaultda delilik ve kapatilmadan Rancirein Cahil Hocasina, Derridada tekillik ve
konukseverlikten Agambende dil ve sessizlige uzanan bir yol izliyor.
Bu kitaptaki Scagdas düsünürlerin ortak problemi, polisin kent devletinin baslangictan beri idealize edilmis bir
mükemmelligi dayatma hakki ve yetkisiyle ortaya cikmasidir. Politikanin birlikte düsünüldügü kavram veya
ilkeler yeniden ele alinmali veya bu kavram setlerinin Spolitik nitelikleri gözden gecirilmelidir.
Bu cagdas düsünürlerin ortak bir özelligi de felsefenin politikadan farkini bir aciklik düsüncesi baglaminda
ele almalaridir. Burada elestiri, politik olanin temelsizligini göstermeyi degil, bu temel düsüncesinin
temelsizligini ifsa etmeyi hedeflemektedir.
