Parisin bir kenar mahallesinde, fahiselerin sersefil cocuklarina bakarak gecimini saglayan Madam Rosanin, sefkate ve ilgiye hasret kücük Momoyla kurdugu derin bagin cocugun gözünden tüm gercekligiyle aktarildigi Onca Yoksulluk Varken, sicak bir yuva özlemiyle kavrulsa da sokaklara yazgili olanlarin hüznünü anlatir. Annesine duydugu yogun sevgi ve bagliligi Safakta Verilmis Sözüm Vardida dokunakli bicimde aktaran Romain Garynin, sözü Momoya birakmasi bu ned enle hic de sasirtici degildir. Bu saglam iliskiden, kendi köklerinden güc alan Gary göcmenler, kagitsizlar, firariler, suclular; olagan süphelilerle örülü, cetin fakat korunakli bir dünyanin yüksek seslerinin ortasinda atan kücük bir kalbe kulak verir. Yahudi soykirimindan sag kurtulan emekli fahise Rosayla göcmen Momonun hikayesini, yersizyurtsuzlugu, kusaklararasi ucurumu ve savas travmalarini tüm yalinligiyla kurgusunun merkezine alan Gary, sarsici oldugu kadar sansasyonel bir romana imza atar. Yasami boyunca farkli seslerin ve personalarin ardinda kalemini sagaltan, Fransiz yazininin oyunbaz ismi Romain Gary, sahibine sagladigi uluslararasi ünün yani sira mevzuatinin katiligiyla da nam salmis Goncourt Edebiyat Ödülüne Cennetin Kökleriyle layik görülmesinin ardindan, özgünlügünü ve yaraticiligini kaybettigi elestirisi üzerine bu kez mile Ajar mahlas iyla yazdigi Onca Yoksulluk Varkenle ayni ödülü ikinci kez kazanir ve gizemi ancak yillar sonra, intiharinin ardindan cözülen bu oyunla jüriyi, elestirmen ve okurlari saskina cevirerek edebiyat tarihine damgasini vurur.
