Her seyi yine unut ve yine iste; uslanmam, yine söz veririm. Neden mi Cünkü gündüz geceye sadece günes batana kadar karsi cikabiliyor. Prometheusun sehirdeki cinayetleri artarken Minel Karaer ile Korel Erezli de ortak gecmislerinde kaybolmaya baslarlar ve en büyük düsmanlarinin Prometheus oldugunu görürler. Minel icin en acisi, hafizasini kaybetmesinin ardindan Koreli yavas yavas hatirlamaya baslamasi ve bu esnada aslinda hicbir seyin düsündügü gibi olmadigini fark etmesidir. Korel ise iki duygunun ortasinda sikisip kalmistir merhamet ve intikam. Minelin bir karar vermesi gerekir; ya gecmisini görmezlikten gelip yoluna devam edecek ya da gecmisiyle yüzlesip gecmise kosacaktir. Savasmayi bir kez kafasina koyan Minel, Korelin de yol göstermesiyle Prometheusun pesine düser fakat bu ölüm dansinda Prometheusun ona hazirladigi sürpriz kimsenin tahmin edemeyecegi türdendir. Her seyi yine unut ve yine iste, uslanmam, yine söz veririm. Neden mi Cünkü gündüz geceye sadece günes batana kadar karsi cikabiliyor. Benim kalbim pusulam. Ben pusulami kücük bir kiz icin kaybettim ama yok etmedim. Fakat o boslugu iyilik ya da kötülük icin yine kücük bir kiz ugruna hep var edecegim, söz veriyorum.