Yayildigi asirlar düsünüldügünde edebiyatimizda en uzun ve cetrefil bir dal sayilabilecek klasik siirin berceste misra ve beyitleri, yani en güzel cicekleri, eski siiri hissedebilen sair ve yazarlarin seckileriyle kendi dönemlerinin ötesine tasinmistir. Abdülhak Sinasi Hisar da bu kücük kitapta, 15. yüzyil ile 20. yüzyil arasinda yasamis seksen kadar sairin, her biri aska dair baska bir tahayyülü saklayan misra ve beyitlerini bir araya getirirken, Ask Imis Her Ne Var lemde basligiyla, türlü kiyafetleri icindeki aski varolusun özü olarak tarif eder.



Simdi diyebiliriz ki, gecmis bunca zamanlarin nice sairlerinin duymus ve söylemis olduklari bu misralar, siir lisaninin her türlü ilme yabanci ve bambaska sihriyle suurumuza yerlesmis, sinmis, öyle ki, hafizamizin fezasi icindeki uzun ve uzak seyahatlerinde düse kalka bir ara kaybolmus, görünmez gibi olmuslarken, bir gece, yine hafizamizda kuyruklu yildizlar gibi, eski isiklariyle, bütün sasaalariyle, tekrar pirildar bulduklarimiz, bize, yakin akrabaliklarini artik tasdik etmis olduklarimizdir. Ve bunlarin hepsi icin de diyebiliriz ki

Bak kalan bu kubbede bir hos seda imis..