Siir ve hayat iliskisi su son modern caglarda siir sözkonusu oldugunda en cok tartisilan teorik sorun olmustur. Kurama duyulan gereksinme siddetli bir bicimde teorik yazilarin kanitlanmasini da dayatiyordu ve kuskusuz en can alici ve sorun olusturan da buydu. Cünkü yazilan siir kategorize ediliyordu, bazi sairler göge cikarilip kutsanirken bazilari da görmezden gelinip üstü bu yolla ciziliyordu. Yani Tanpinarin deyisiyle sükt suikasti magduru oluyordu bazilari. Oysa modern siir hayatin uzaginda yazilan fantezi bir siir degildi, ne de akademide masa basinda üretilir gibi sözüm ona siki siirhermetik siir yaftalari altinda anlasilmaz, bilmecemsi, bir hakikat yaratmaktan yoksun, icerik bakimindan ici bos, siiri imge avi alanina ceviren retorik. Aksine modern siir hayatin tam da ortasinda üretilen, insani temele alan ve onu siirin olanaklariyla anlam bakimindan imge dünyasinda, dilin derinliginde zenginlestiren bir siirdir. Gücünü hayata dokunmaktan, insani bütün zenginligiyle dile getirmekten, dili ici bos sözlerden kurtarip zenginlestirmekten alir. Jackin siirleri de yukarida sözünü ettigim, hayata dokunan, insani her yaniyla kavrayan, dil bakimindan engin ve imge acisindan üretici bir siir. Hayatin anlasilmaz yanlarina girip cikan, olaylar arasinda iliski kurarken insani temel alan, insana inanan bir siir.Metin Cengiz