Macbeth, Shakespearein dört büyük tragedyasinin sonuncusu ve kötülük üstüne yazdigi en derin ve en olgun fantezisidir. III. Richarddaki önüne gecilemeyen o güclü trajik cark, bu tragedyada daha siddetli bir bicimde kendini gösterir.
Macbethteki kendine özgü kötülük, Ortacagin yari karanlik, ilkel atmosferinde kanli bir saltanatin siirsel öyküsüne dogru gelisir. Bir isyani bastirmis olan Macbeth, tahta en yakin kisidir. Kral olabilir, onun icin de olmalidir. Önce krali, sonra cinayetin taniklarini öldürür, daha sonra ondan kuskulananlari ortadan kaldirir.
Günler gectikce daha cok kisinin canina kiyar; cünkü herkes ona karsidir artik.
Oyunun en hareketli bölümlerinden biri olan V. Perde, 3. Sahnede buyrugunu verir Seytona
Daha fazla atli yollayin, daha fazla;
Dolassinlar ülkeyi bir bastan öbür basa;
Korkudan söz edenleri assinlar bir agaca.
