Cocuklarin daha yürümeden dans ettikleri Kolombiyanin Karayipler kiyisindaki Barranquilada dogdum. 10 yasimdan beri calisiyorum. Ciplak Ayaklar cok calismanin, asla vazgecmemenin ve hayallerine inanmanin sonucudur. Basari bir sonuc olabilir ama asla bir neden olmamalidir. Müzik, insanlarla iletisim kurmak icin harika bir enstrüman. Su bir gercek ki eger söyleyecek sözünüz varsa, söylemelisiniz.

Cok sik kim olduguma, nereden geldigime dönüp bakarim. Ve kendimi ülkem olan Kolombiyaya adadim hep. Ilk sebebim orada dogup büyümem ikincisi de oradaki insanlarin gülmek ve kutlama yapmak icin bir nedene ihtiyaclari var. Iyi haberlere ihtiyaclari var. Bunu da insanlarima bir sorumluluk gibi görüyorum Onlar icin büyük bir motivasyon kaynagiyim. Bazen sadece ailemi degil binlerce insani omuzumda tasiyor gibi hissediyorum. Bir cesit isaret ile dogdum ve simdi kaderimi yerine getiriyorum. Her seyin bir sonu vardir. Ve bir noktada benim de zamanim dolacak ve ben de düsecegim. Merak ettigim sey ise düstügümde canimin ne kadar yanacagi.