Yüz gün oldu babam öleli. Ölümün bana bu kadar yaklasabilecegine inanmazdim. O hep kücük bahcemde dolasir, duvarlari yoklar, oradan catiya akip tahta nalinlariyla üzerimizde gezerdi. Ama kapiyi zorlayip iceriye kadar girebilecegini ve bunca yilin Nalbant Asimini soluksuz birakacagini düsünmemistim. Gece herkes uyurken koydugum gözlerin tam yüz gündür ayni kavanozun icinde Nalbant Asim Hala mavilikleri durulasmadi.
Izmir Postasinin Adamlari, öyküleriyle son yillarda adindan söz ettiren Ahmet Bükenin ilk öykü kitabi. Yayimlandiginda kendine özgü sesi ve bicimiyle hemen dikkatleri üzerine ceken bu öykülerde günlük yasamin alcak sesli ama etkileyici esintisi var. Ahmet Büke, yalnizca yasadigi kentin degil, Türk öykücülügünün de ara sokaklarini iyi tanidigini, iyi okudugunu ortaya koyuyor Izmir Postasinin Adamlarinda.
