Bu esere niyet edip basladigimda Inletti beni, canimi sikti ilk basta Dostlarim bu söz üzerine tuttu beni Bu davani kanitlamalisin simdi Nabnin güclükle eristigi seyi Sana genc yasta vermis Tanri O hevesle aldim elime kalemi Kirik dökük de olsa, yazdim manzumeyi Seyh Galib Divan siirinin son büyük temsilcisi olarak anilan Seyh Galibin genc yasinda kaleme aldigi Hüsn ü Ask, edebiyat arastirmacilari tarafindan türünün en önemli örneklerinden biri kabul edilmis, klasik Türk edebiyati alaninda oldugu kadar tasavvuf edebiyati icinde de ayri bir yer bulmustur. Seyh Galibin mesnevi türünde nazmettigi Hüsn ü Ask, o zamana kadar kullanilmamis benzetme ve hayal oyunlariyla, ince göndermelerle, derin anlamlar tasiyan binbir renkli ve soyut bir anlatimla sembolizmin sahikasi unvanini almistir. Roman özellikleri de gösteren eser, güzelligi simgeleyen Hüsn ile eksen karakter Ask üzerine kurulmus, Diyar-i Kalbe varan Askin Hüsne kavusmak icin yaptigi icsel yolculuk ve bu yolda ugradigi mekanlar benzersiz mazmunlarla anlatilmistir. Anlatim özellikleri acisindan son derece basarili bir eser olan Hüsn-ü Ask, Mehmet Kanarin manzum cevirisiyle yayina hazirlanmistir.