Namik Kemalin en taninmis eseri olan Vatan Yahut Silistre, edebiyatimizda batili anlamda sahnelenen ilk eser olarak bilinir.
Eser sahnelendigi gece vatan sevgisiyle cosan seyirciler, Namik Kemali görmek icin tezahüratlar esliginde gazeteye yürür; onu bulamayinca gazetenin önüne bir mektup birakip dagilirlar. Bu mektup ertesi gün gazetede yayimlaninca gazete kapatilir ve Namik Kemal, üc arkadasiyla sürgüne gönderilir.
Namik Kemal, sürgündeyken Abdülhak Hamite gönderdigi bir mektupta; dedesinin Kars görevi sirasinda, erkek kiligina girerek nisanlisinin pesinden gönüllü asker olarak Karsa kadar gelen ve bir taburun trampetcisi iken sehit olan bir Kürt kizin cenazesine sahit oldugundan bahseder.
Bu eserin kahramanlarindan Zekiye karakterini, Karstaki sehit Kürt kizindan esinlenerek olusturdugu düsünülmektedir.
Vatan Sairi olarak bilinen Namik Kemalin bu eseri, sadece sahnelendiginde degil okurken de kisiyi heyecanlandiriyor.