17 Nisan 1940 tarihli yasayla kurulan ve tamamen Türkiyeye özgü egitim kurumlari olan Köy Enstitüleri, üzerinde en cok konusulan, tartisilan kurumlardan biridir. Köylerde calisacak ögretmenler, tarim ve saglik görevlileri yetistirerek, köyleri bir an önce kalkindirma eregi güden, üretime dönük bir egitim anlayisiyla faaliyet gösteren bu kurumlar, cok partili rejime gecildikten sonra tutucu cevrelerin ve Demokrat Partinin yogun elestirileriyle karsilasti. Ve egitim programlari, önce klasik ilkögretmen okullarinin programiyla birlestirilen Köy Enstitüleri, sonunda tümüyle kapatildi.
Köy Enstitüsü Yillari, bu kurum icinden yetisen bir yazarin, Talip Apaydinin kaleme aldigi, ögrencilik yillarina iliskin anilarindan olusuyor. Köy Enstitülerinin kurucusu Hakki Tongucla son görüsmelerinde, Tongucun Enstitüye nasil girdiniz, nasil okudunuz, bu duruma nasil geldiniz, biriniz bunu anlatin sözü üzerine, Gec de olsa, ben bu görevi yerine getiriyorum diyen Apaydin, her zamanki duru ve icten anlatimiyla Köy Enstitüleri gercegini birinci agizdan aktariyor.