Bir keresinde kayboldum. Alti ya da yedi yasindaydim. Aklim baska yere gitmisti, birden annemle babami kaybettim. Korktum ama sonra yolumu buldum ve eve onlardan önce vardim ümitsizlik icinde beni ariyorlardi. Ama bence o aksamüstü esas onlar kaybolmustu. Cünkü ben eve dönmeyi biliyordum ama onlar bilmiyordu.

2010 yilinda Grantanin Ispanyolca yazan en iyi yirmi iki romanci arasinda gösterdigi Silili genc yazar Alejandro Zambra, ücüncü romani Eve Dönmenin Yollarinda bellegimizdeki lekeleri kazirken gecmis ve simdiki zaman arasinda bocalayan insana kendine dönüs yolunu gösteriyor.

Eve Dönmenin Yollarindaki yazar adayi anlatici tek basina yasiyor, bolca sigara iciyor, kadinlarla birlikte oluyor, romanini yazmaya calisiyor. Bu sirada da gecmisin izini sürüyor.
Anlaticiyla birlikte okur da Pinochet diktatörlügünde yasanan zor zamanlara, büyük 1985 depreminin aci kayiplarina, cocukluk asklarina, hayal kirikliklarina dönüyor.