Akrostis siirler yazardim sevdigimin sokak kapisina; yüzüme carpan kapilari cok kirdim kalbim kadar. Simdi sevdigim aristokrat kapiya kul olmus, imlasi bozuk, kendisi düsük bir cümle... Toparladim kelimeleri tek tek avucumda; her biri batiyordu acimasizca. Dilimin ucunda antipas tutan küfrü kan tasiyla bileseydim; agza alinmayacak sözleri miras yemis gibi basibos sayfalarda harcadim kendimi. Simdi bir devrimcinin düsüne yazilmak isterdim sirtinizi yaslandiginiz sokak duvarina...