Cocuklarimiz, en sevgili varliklarimiz. Onlarla aglariz, onlarla güleriz. Onlar sevinirse biz de seviniriz. Onlar mutlu olursa biz de mutlu oluruz. Onlar üzülürse üzülür, incinirse inciniriz. Gönlümüz, dogal bir sekilde onlarin sevgisiyle dolu.
Hususi bir gayret göstermeksizin, onlari seviyor, onlar icin canimizi feda ediyoruz. Dogumhanede onu kucagimiza verdikleri günden beri her seyimiz o oldu.
Biliyoruz ki her anne baba, cocugunu cani gibi sever. Her anne baba icin cocugu, caninin ici, cigerinin kösesidir. Gözünün nuru, gönlünün sürurudur...
Peki, hic düsündük mü Biz cocuklarimizi böylesine derin bir duyguyla seviyoruz ama acaba cocuklarimiz bunu biliyor mu
